Begin juni staat de regio Brda in Slovenië in het teken van het kersenfestival. Ik maakte tijdens het Cherry festival een wandeling door de kersenboomgaarden, at kilo’s kersen én proefde heerlijke wijnen.
Zelf kersen plukken tijdens het wandelen in Brda, Slovenie
Er zijn grenzen. Als begin juni de temperatuur al boven de 30 graden komt, dan is 16 kilometer wandelen in de heuvelachtige Brda regio in Slovenië een behoorlijke uitdaging. Vroeg beginnen is dus het devies, en dat doen vele Slovenen die aan de start verschijnen in Dobrovo. Ze zijn gekleed op een dag op het platteland zou je in Nederland zeggen maar ‘in the countryside’ is een betere omschrijving voor het beslist niet vlakke land van dit deel van Slovenië. Stevige wandelschoenen hebben ze aan, iets voor op het hoofd, korte broek en wandelstokken. De sfeer is goed. Dobrodojce, klinkt het continu, ‘hallo’, iedereen groet elkaar. Bekenden en vreemden.
De kersenwandeling gaat door dalen en over heuvels
Het Toscane van Slovenië
Het landschap is prachtig in deze regio in het westen van Slovenië. Als je het met iets zou moeten vergelijken, dan komt Toscane het meest in de buurt: glooiende heuvels met wijngaarden, her en der een olijfboom, cipressen en natuurlijk kersenbomen. Altijd al een belangrijk gewas voor de bewoners van deze streek want na een lange winter waren de kersen als eerste rijp en dus kon er weer geld verdiend worden.
Wijngaarden in Slovenië
De kersenroute, een wandeling tijdens het kersenfestival in Slovenië
Kersenfestival: vijftig soorten rood
Er zijn in de regio ongeveer vijftig verschillende soorten kersen, leer ik, variërend van bijna zwart tot helder oranjerood. Langs de weg staan zo nu en dan tafeltjes met daarop bakken vers geplukt fruit. Voor een paar euro heb je een kilo. Maar de meeste wandelaars plukken langs de route hier en daar zelf een handje fruit van de bomen. Wat zullen de eigenaren daarvan vinden? Wellicht calculeren ze dat gewoon in zodra ze weten dat de route dat jaar door hun boomgaarden gaat.
Bakken vol net geplukte kersen tijdens het kersenfestival in Slovenië
Kersen zijn er in vele kleuren en smaken
Wandelen door de boomgaarden
Slechts een deel van de wandelroute gaat namelijk over de weg maar het grootste deel loopt dwars door wijn- en boomgaarden. Steeds weer duiken we de dalen in om daarna te stijgen naar een van de 45 dorpjes op de heuvels van Brda. Op enkele punten zijn stopmomenten ingelast waar je je flesje kunt vullen met fris water. Maar soms ook is er limonade, allemaal gratis. Het gekke is, na enkele dagen in Slovenië ben ik al zo gewend aan het gastvrije karakter van de inwoners dat het me niet eens meer verbaast dat het niets kost.
Kersen plukken tijdens het wandelen door de boomgaarden
Kersenfestival en Smartno
We passeren Šmartno dat prachtig op de top van een heuvel ligt. Het middeleeuwse dorp Šmartno was in de 16de eeuw een verdedigingsbolwerk, niet bedoeld om te wonen. Pas later werden binnen de dikke muren huizen gebouwd. De architectuur is bijzonder. De afvoer van de openhaard zit aan de buitenkant van de muur en eindigt in een hoge schoorsteen. Hoe hoger die was, hoe rijker de bewoner. Verder hebben de huizen houten balkons en overhangende daken die aan de onderkant betegeld zijn.
Een van de mooiste stadjes van de regio is Smartno
Shoppen in Smartno
Het dorp wordt volop gerestaureerd en inmiddels wonen er 42 mensen. Een museum en galerie geven een kijkje in het leven in Šmartno, vroeger en nu. En loop zeker even binnen bij Nona Luísá, een schattig winkeltje waar eigenaresse zelfgemaakte crèmes en zeep verkoopt, met enkel natuurlijke ingrediënten. Šmartno ligt in de regio Goriska Brda, bekend vanwege de uitstekende wijnen en die zijn weer te proeven in de wijnkelder in het kasteel van de stad Dobrovo.
In Smartno vind je schattige winkels met eigengemaakte producten
Olijfolie proeven in Smartno, Slovenië
Sloveense wijnen proeven
Tegelijkertijd met het kersenfestival is ook het weekend van de open dagen van de wijnkelders. Daaraan doen ongeveer 25 wijnproducenten mee. Het idee is dat je voor een vast bedrag een wijnglas en een tasje (waar het wijnglas in past) koopt. Vervolgens kun je langs alle deelnemende wijnmakers gaan en hun wijnen proeven. Leuk om de verschillen te zien tussen de relatief grote wijnhuizen als Čarga waar op de binnenplaats een bandje speelt en mensen dansen en de kleine wijnboeren.
Tijdens het festival kun je ook wijnen proeven bij wijnboeren
Ook wijnhuizen openen hun deuren tijdens het festival
Zelf wijn tappen
Behalve wijn is er ook kaas is zoals de Tolminc, een kaas die op Parmezaan lijkt maar net iets zachter van smaak is. En natuurlijk de prosciutto, Slovenen zijn vleeseters. De wijn die je bij wijnhuis Čarga echt moet proeven is de rode Dona Regina bubbelwijn, was me al verteld. En inderdaad, het is een heerlijke, bijzondere wijn. Mijn volgende stop is een heel kleine wijnboer waar in een kleine kelder stalen vaten staan. Ik mag zelf mijn glas vullen! De Pinot steelt mijn hart, heerlijk zacht met een beetje vanille, daarvan neem ik een fles mee, om thuis nog eenmaal herinneringen op te halen aan deze prachtige regio.
Wandelen langs wijngaarden in de Brda-regio, Slovenië
Kersenfestival in Slovenië
Begin juni wordt de Kersenwandeling georganiseerd maar het hele jaar door zijn er gemarkeerde routes die dwars door de regio Brda gaan. Dus je kunt hier ook fantastisch wandelen in het voorjaar als de kersenbomen bloeien, of tijdens de oogsttijd van de druiven later in het jaar.
Tijdens het kersenfestival wordt er natuurlijk ook gegeten en gedronken
MEER WANDELEN
Hou je van wandelen, dan zijn de Italiaanse Dolomieten ook een prachtige bestemming. Voor relaxte wandelingen met behulp van liften of het uitdagender werk waarbij je zelf naar de top wandelt.
Een rondje in Val Venegia, Italië
In de Duitse Bocht liggen tientallen Duitse Waddeneilanden, bewoond en onbewoond. Dus als je alle Nederlandse Waddeneilanden gezien hebt, is het tijd om naar de buren te gaan.
Even in je eigen wereldje in een Starndkorbe op Sylt
Sylt, het chique eiland
Sylt is de meest noordelijke van de Duitse Waddeneilanden. Het eiland schurkt genoeglijk tegen Denemarken aan. Sylt is eigenlijk niet meer dan een lange, smalle strook land met 40 kilometer strand. Het eiland wordt jaarlijks met tonnen zand aangevuld omdat de Waddenzee er vooral neemt en weinig geeft. En met een eiland dat op sommige punten slechts 500 meter breed is, kun je niet al teveel missen.
Fietsen naar de vuurtoren op Sylt (Duitsland)
Duitse Waddeneilanden en Strandkorbe
Eén blik op dat strand bij het dorp Kampen en je begrijpt waarom Sylt zo populair is. Het zachtgele zand staat vol met witte Strandkorbe met blauw/witte kussens. Deze tweepersoons strandstoelen bieden bescherming tegen zon, wind en eventueel de spiedende ogen van andere gasten.
Genieten van de zon op Waddeneiland Sylt
Couture op het strand
Iets eten of drinken met uitzicht op zee is natuurlijk geen probleem. Restaurant Kaamps7 (het vroegere Grand Plage) bij Kampen ligt in de duinen en deze sunset locatie is zó populair dat reserveren voor een diner is aan te raden. Verder naar het zuiden ligt Sansibar, de meest hippe strandtent van het eiland en beroemd in heel Duitsland. De rich & famous komen er onder meer voor de grote collectie wijnen. Sansibar ligt afgelegen in een duinpan beschut tegen de wind, vlak aan het strand. Het terras, de picknickbanken in het duin en de trap voor de standtent zijn altijd afgeladen vol met trendy gasten in een opvallend couture-outfitje.
Lunchen aan het strand in Sylt. Grand Plage heeft inmiddels een nieuwe eigenaar
Lunchen bij restaurant Sansibar op Sylt
Sylt: Keitum en Kampen
Dorpen vol met oude huizen met rieten daken maken ook dat Sylt zo’n aantrekkelijk eiland is. Vooral Keitum is de perfectie zelve met witte, sprookjesachtige huizen met rieten dakdekking. Daar woonden vroeger de kapiteins, nu zijn er restaurantjes, winkeltjes en theetuinen. Allemaal mooi, verzorgd en uitnodigend.
In het mondaine Kampen hebben Bulgari, Hermes, Joop!, Vuitton en andere dure merken in de oude pandjes een aantrekkelijk onderkomen gevonden. Chic en charmant. En dan is er natuurlijk de natuur.
Je kijkt je ogen uit al fietsend over waddeneiland Sylt
Op Sylt staan vele prachtige, rietgedekte huizen
Sprookjesachtig Sylt, het meest chique Duitse Waddeneiland
Natuurgebieden op Sylt
“Fiets zeker even naar het natuurgebied de Ellenbogen, het meest noordelijke stukje van Sylt én van Duitsland”, raadt de eigenaresse van het hotel waar ik logeer aan als ik haar ’s morgens bij het ontbijt om tips vraag. De fietstocht er naartoe door duinen met paarse, bloeiende heide en langs loslopende schapen is verrukkelijk rustgevend. Rond de Ellenbogen staat de wind standaard op standje storm. Hier trotseren natuurliefhebbers de elementen. Zorgvuldig geföhnd haar van chique wandelaars verandert in een minuut in een ongecontroleerde warboel. Ook dit is Sylt.
Schapen hebben volop de ruimte op het eiland Sylt
Hoe sterk is de eenzame fietser… op Sylt
Uitwaaien op het uiterste noordpuntje van Sylt
Op Sylt vind je bijna altijd wel een rustig stukje strand
Föhr, het familie-waddeneiland
Hoe anders is de sfeer op het gemoedelijke Föhr. De eerste toeristen kwamen in 1819, 61 mensen om precies te zijn. Nu nemen jaarlijks 150.000 vakantiegangers de veerboot naar het eiland, vrijwel allemaal Duitsers. Sylt en Föhr, een groter verschil tussen buureilanden is nauwelijks denkbaar. Al op het vasteland kun je zien wie naar welk eiland gaat, meent Klaus Boje, een bewoner van Föhr: “Normale mensen gaan naar Föhr, die anderen naar Sylt”, lacht hij. Die ‘anderen’ blijken welgestelde Duitsers te zijn. Als de jetset naar Sylt gaat, volstaat ze met de mededeling dat ze naar Het Eiland gaat, de overige 34 Duitse Waddeneilanden voor het gemak vergetend.
Een oude strandkar op het Waddeneiland Fohr
Hallig, de ondergelopen eilandjes
“Föhr is populair bij families omdat het veilig is voor kinderen, meent Klaus: “Het ligt in de beschutting van andere eilanden en daardoor is er geen gevaarlijke branding.” Klaus doceert verder over de hallig, brokjes land uitgestrooid in zee. Sommigen zijn bewoond. Deze eilandjes zonder dijken hebben een groot nadeel: enkele keren per jaar lopen ze onder water. Vandaar dat de huizen allemaal op heuveltjes gebouwd zijn. Voor de kinderen betekent dat dat ze soms 30 tot 35 dagen per jaar niet naar school kunnen.
Een nieuwe dag op Fohr, een van de Duitse Waddeneilanden
Grafstenen met een verhaal
Klaus neemt bezoekers vaak mee naar de begraafplaatsen zoals die van de St. Laurentii kerk omdat daar de historie zo van de stenen af te lezen is. Zo is er de grafsteen met daarop tulpen en rozen. De tulpen hangen; de mannen uit de familie zijn allemaal overleden. De rozen staan alle nog fier overeind: de moeder (grote roos) en de drie dochters leven nog. Er is ook de steen van Matthias Petersen, een walvisvaarder die tijdens zijn leven maar liefst 373 walvissen ving. Vandaar zijn bijnaam Lucky Matthew. Jarenlang verdienden de mannen van Föhr hun geld met walvisvangst. Toen dat minder werd en de inkomsten daalden, vertrokken velen van het eiland, op zoek naar een beter leven elders. “New York is de grootste stad van Föhr”, grijnst Klaus. “Alleen daar al wonen naar schatting tussen de 7000 en 10.000 nazaten van bewoners van Föhr. Ook in San Francisco woont een royale hand vol.”
Een van de rijkversierde kerken van Fohr
Hollandse dijken op Föhr
Vanaf de dijk bij Dunsum is het eiland Amrum te zien. Als zee en wind meewerken, loop je zomaar over het wad naar dit buureiland. Zo niet, dan is een strandwandeling van 15 kilometer van Dunsum naar Wyk een goed alternatief. Of pak de fiets. Diverse routes leiden langs de dorpjes. Favoriet is het dorpje Nieblum. Daar zijn lanen met lindebomen met daartussen de oude Friese huizen van kapiteins en andere rijke lieden. Ik stop even bij het museumpje in Oevenum. De energieke bejaarde Heie leidt me in rap tempo, ononderbroken pratend, rond in zijn museum over het dagelijks leven op Föhr door de eeuwen heen. “Ah, je komt uit Nederland’, bemerkt hij. Waarna hij uitweidt over de Hollandse inbreng door de jaren heen. Nederlanders kwamen hier eeuwen geleden al. Zij bouwden eind 15de eeuw veel van de dijken die het eiland nog altijd tegen de zee beschermen.
Terug in de tijd op het Duitse Waddeneiland Fohr
Kuren op waddeneiland Borkum
Het zou een Nederlands Waddeneiland kunnen zijn zo dichtbij ligt Borkum, op slechts vijftig minuten met de ferry vanuit Eemshaven. Anderhalve eeuw geleden kwamen de rijken al naar Borkum, flanerend over de strandpromenade in chique jurken en strakke zomerpakken. In speciale strandkarren gingen ze de zee in voor een dompeling in het gezonde zilte water.
Moderne Strandkorben op het Duitse eiland Borkum
Wadlopen op Borkum
Geen jurk te zien, wel stoere rubber laarzen tijdens de wadwandeling. Terwijl ik al glibberend in de modder mijn evenwicht probeer te bewaren, legt gids Heinrich uit dat er 2700 soorten planten zijn en 300 tot 600 soorten algen. En dat schelpen zich net onder het zand schuil houden voor hongerige vogels en pas bij hoogwater weer tevoorschijn komen. Opmerkelijk is het verhaal over de schelp die via een lange slurf in het zuurstofloze zwarte zand kan blijven ademen. Uitbundig gelach en besmuikt gegrinnik klinkt bij de demonstratie van het slurfje. In het rappe Duits gaat voor mij als Nederlander zo nu en dan een grap verloren, desondanks is het wadlopen zeer vermakelijk.
Wadlopen over de glibberige modder op het wad van Borkum
Onder en in die modderlaag blijkt nog best veel te leven
Wadwandelen op Borkum, er mag gelachen worden
Zeehondjes in de branding
Nog meer dieren blijken bij eb vlak aan het strand te zien. Tientallen zeehondjes zonnen op de drooggevallen zandbank. Via een wandeling over het strand kun je bij laagwater zomaar op enkele meters afstand komen. De natuur is mooi meegenomen, maar velen komen naar Borkum om te kuren. Vroeger werden de sanatoria druk bezocht. Dat kan nog altijd maar er zijn modernere (en luxere) alternatieven voor mensen zonder kwaaltjes.
Zeehonden spotten op waddeneiland Borkum
Wellness met waddenmodder
Wellnesscentrum Gezeitenland biedt ontspannende behandelingen en er is een zwembad met een speciale attractie: een golfstroom die zo sterk is dat je er zelfs op kunt surfen. Ik kies voor de meest populaire wellnessbehandeling: de Schlickpackung met dezelfde stinkende smurrie die ik tijdens een wadwandeling op de zeebodem zag liggen. Volkomen ontspannen en ondanks een ferme douchebeurt nog altijd ruikend naar modder plof ik enkele uren later neer op de terrasjes op de boulevard met de prachtige bouwwerken in Victoriaanse stijl. Zo dicht bij huis en toch zo anders dan onze eigen Waddeneilanden.
De mooie flaneerboulevard van Borkum
Hoe kom je op de Duitse Waddeneilanden?
Je kunt met de trein naar Sylt. De snelste optie brengt je er in 9 vanaf Utrecht of Amsterdam. Naar Föhr en Borkum gaan (auto)ferries. Ben je eenmaal op Sylt dan kun je met de trein terug naar het vasteland en per bus of zelfs per fiets naar Borkum.
MEER DUURZAME VAKANTIES
Liever naar Frankrijk? Ga dan eens fietsen in de Bougogne.
La Voie des Vignes in de Bourgogne
Of trek de bergen in, de Dolomieten in het noorden van Italië zijn zo fabelachtig mooi en afwisselend.
De Dolomieten in Italie
Gent (België) claimt de vega hoofdstad van Europa te zijn. En dat omdat deze supergezellige Vlaamse stad de meeste vegetarische restaurants per hoofd van de bevolking heeft. Bovendien is er in Gent iedere donderdag veggiedag waarbij plantaardig eten gepromoot wordt. Ik was in Gent voor een bijeenkomst van Foodunfolded.
Kunst op je bord, en allemaal plantaardig
Foodunfolded is een digitaal platform dat als doel heeft mensen bewuster te maken van alles wat met voedsel te maken heeft. En dat is soms even schrikken. Zo leer ik dat een derde van ons voedsel wordt weggegooid. Een derde!!! Een schokkende hoeveelheid die je aan het nadenken zet. Een belangrijk deel daarvan komt van huishoudens. In Nederland gooien we volgens Milieu Centraal zo’n 40 kilo per persoon per jaar in de vuilnisbak. Dat kan anders. En het goede nieuws: verspil je geen voedsel, dan bespaar je 140 euro per jaar.
Nog een aandachtspuntje: het plastic dat gebruikt wordt als verpakkingsmateriaal.
Vegan in Gent
Tijdens de bijeenkomst van Foodunfolded in Gent was ik een avond en een dag lang omgeven door gepassioneerde mensen die de wereld een beetje duurzamer willen maken. Bijvoorbeeld door voedselverspilling te verminderen. Maar vaak ook door vegan of in elk geval vegetarisch te eten. En in deze veggie hoofdstad van Europa kun je ook als er geen food event is, fantastisch vegan en vegetarisch eten.
Ook lekker, vegan chocolade
Betaalbaar biologisch bij BE O
Voor de lunch ging ik naar BE O Versbar (Heilige Geeststraat). Eigenlijk een adresje dat je tot de dag van vertrek moet bewaren omdat BE O ook een biologische markt is. En een grote ook. Om de plastic soep in de oceanen terug te dringen, is er zo min mogelijk in plastic verpakt. Veel producten schep je zelf uit tonnen. Dat gaat waarschijnlijk ook voedselverspilling tegen want je hoeft niet meer een kilo van iets te kopen terwijl je 150 gram nodig hebt. Hoe vaak kom je niet een aangebroken pak van iets tegen, achterin de kast en al geruime tijd over de datum? Wat ook opvalt: biologisch is hier heel betaalbaar. Er is trouwens sinds kort ook een BE O in Antwerpen.
Bij de BE O Versmarkt koop je natuurlijk biologische groenten
Minder verpakkingsmateriaal dankzij producten in tonnen bij BE O Versmarkt
Vers biologisch brood bij BE O Versmarkt in Gent
Plantaardig lunchen bij BE O Versbar
Toen BE O Versmarkt in 2015 opende kwam er ook al snel een juicebar, waar onder meer de overschotten van de Versmarkt werden verwerkt. Yep, no-waste! Inmiddels is er een heel restaurant met heerlijke, biologische en betaalbare gerechten. O ja, en alles is plantaardig. Ik geniet bij BE O Versbar van een royale kom vegan bieten-geroosterde bloemkoolsoep met zuurdesembrood. Heerlijk. Wat is dit een fijne lunchplek! Het oude gebouw oogt lekker industrieel, de inrichting is Scandinavisch en er is veel licht dankzij de enorme lichtkoepel. Saai is het hier nooit. Er is van alles te zien omdat de winkel en het restaurant naast elkaar liggen.
Plantaardig lunchen bij BE O Versbar in Gent
Lunchen bij het restaurant van BE O
Vegan lunchen bij restaurant BE O Versbar in Gent
Verrukkelijke fast food: Frites Atelier
Fastfood wordt naar een heel nieuw niveau getild bij het chique Frites Atelier (hoek van de Groentenmarkt en de Langemunt). Nou hebben de Belgen sowieso al niet te klagen over goede patat. Maar Belgische patat is vaak in dierlijk vet gebakken. Niet geschikt voor vegetariërs en vegans dus. Maar ik liep niet binnen bij Frites Atelier voor een zak frites maar voor de nieuwe veganistische aubergineburger met humus, koriander en augurkjes. Net als alles hier is ook deze vegan burger een geesteskind van niemand minder dan top-chef Sergio Herman. En man o man, wat is die burger lekker.
Frites Atelier in Gent voor een vegan burger en vegan friet
De vegan burger van Frites Atelier in Gent
Meer duurzaam eten in België
Zoals gezegd, tijdens de Foodunfolded bijeenkomst in Gent sprak ik verschillende mensen met een passie voor eten én voor onze planeet. En er was een tiengangendiner met gerechten van vijf fantastische Belgische chefs die vegan koken tot kunst verheven hebben. Waanzinnig om een avond lang prachtig ogende, plant-based gerechtjes geserveerd te krijgen. Het gerecht met rooksmaak van Pieter Jan Lint leek net een schilderij. Met een verrassing. Toen ik het deksel optilde, kringelde geurige rook omhoog. Het water loopt me nog in de mond als ik naar de foto’s kijk.
Gerechtje met rooksmaak van Pieter Jan Lint
Restaurant Humus x Hortense, Brussel
De eigenaren van restaurant Humus x Hortense gaven ook een presentatie. Gosj, wat wil ik graag een keer in hun restaurant in Brussel eten. Bij Humus x Hortense is niet enkel het eten duurzaam, ook de kleding van het personeel, het servies, de meubels et cetera. Zelfs de cocktails die ze schenken worden van restafval van groente en fruit gemaakt. Bij veel andere restaurants wordt dat ‘afval’ weggegooid. Dit is echt no waste in optima forma. Tijdens het marathon-diner proef ik onder meer de gele biet met noten terrine en sorbet van gefermenteerde wilde appel van chef Nicolas Decloedt.
Een gerecht van restaurant Humus x Hortense uit Brussel
Plantaardig mét Michelinster
En dan zijn er de plaatjes van Arabelle Meirlaen, een Michelinster-chef die onder meer gefermenteerde rode kool met kaviaar van spirulina serveert. Wat een feestje, en niet alleen om te zien. Haar restaurant in Marchin serveert ook een volledig plantaardig menu. Nog een restaurant voor het wensenlijstje voor een volgend vegan-toertje door België.
Mooi, die kaviaar van spirulina
MEER BELGIE
De rommelmarkt op zondag in Namen
De IJzerenleen in Mechelen
Vluchtelingenboten van het Italiaanse eiland Lampedusa krijgen een tweede leven in Amsterdam. Ga mee met een rondvaart van Rederij Lampedusa. Vaar door de Amsterdamse grachten en hoor (levens)verhalen van hedendaagse vluchtelingen.
Met Rederij Lampedusa de Amsterdamse grachten verkennen
Het is een prachtige, zomerse dag in april. In het mini-haventje van Mediametic (Dijkgracht 6) in Amsterdam liggen twee kleurrijke boten van Rederij Lampedusa. De boten zijn een gift van de Italiaanse overheid. En dat is een uitzondering, ze geeft niet dagelijks boten weg. De vaartuigen hebben een historie. Ooit waren het Tunesische vissersboten, daarna werden het smokkelboten. Niet voor drugs of goederen, maar voor mensen. Vluchtelingen die huis, haard en familie achterlieten in de hoop om in Europa een veilig bestaan op te bouwen.
De thuishaven van Rederij Lampedusa is bij Mediametic
Rondvaart in Amsterdam met de Hedir
Na een opknapbeurt zijn de boten nu geschikt voor tours door de Amsterdamse grachten en over het IJ. De kleine Hedir is de meest duurzame, want voorzien van een elektrische motor. Hedir betekent zoiets als donder of gebrul. Een grootse naam voor een fluisterstil varend bootje dat twaalf passagiers kan vervoeren. Alhoewel er tijdens de laatste overtocht van Tunesië naar Lampedusa maar liefst 67 bootvluchtelingen op zaten. Geen idee hoe dat paste.
Sami staat achter het roer. Zijn afkomst blijft een mysterie. Hij komt uit de hemel, lacht Tommy. Tommy is de verhalenverteller tijdens deze rondvaart. In het dagelijks leven is hij schrijver en theatermaker. En ja, ook vluchteling. Uit Egypte.
Geroutineerd leidt kapitein Sami het bootje door de grachten
De vluchtelingen van Amsterdam
Varend langs de statige grachtenpanden verhaalt Tommy over de immigranten in Amsterdam. Soms lijkt het alsof immigratie iets van de laatste decennia is. Maar er zijn altijd al mensen geweest die op de vlucht gingen voor de situatie in hun eigen thuisland. Zo ook eind 16de, begin 17de eeuw. De toenmalige vluchtelingen kwamen niet van ver. Het waren voornamelijk mensen uit de Zuidelijke Nederlanden, Duitsers, Scandinaviërs en Oost-Europese Joden die naar de Republiek der Verenigde Nederlanden vluchtten. Ze werden niet altijd met open armen ontvangen. Hun godsdienst was anders, ze kleden zich flamboyanter, ze spraken andere talen. En ze waren met velen, zo’n 150.000. Toch bleken op den duur de voordelen groter dan de nadelen. Terugkijkend heeft de Republiek veel rijkdom en voorspoed te danken aan de immigranten. Amsterdam zou waarschijnlijk nooit de rijke stad uit de Gouden Eeuw geworden zijn zonder deze instroom.
Je zou bijna verdwalen in de 165 grachten van Amsterdam
De rijkdom van het oude Amsterdam weerspiegeld in de huizen
Zelfs duiven zijn geïmmigreerd
We verkennen tijdens deze anderhalf uur durende rondvaart slechts een klein deel van de 165 grachten en 1281 bruggen van Amsterdam. Zelfs een van de ophaalbruggen blijkt gelinkt aan nieuwe Nederlanders: de Walter Süskindbrug die vernoemd is naar een Joodse Duitser die in Nederland meer dan 600 jonge Joodse kinderen uit handen van de Duitsers redde.
En immigratie blijkt zich niet tot mensen te beperken. ‘Onze’ duiven hebben blijkbaar Schotse roots en de ratten Russische voorouders, leer ik. Ik denk ook gelijk aan de groene halsbandparkieten die ik geregeld zie en vooral hoor in Amsterdam. Een van de recente dierlijke immigranten.
Rondvaart met Rederij Lampedusa. Op de achtergrond de Walter Suskindbrug
Fan van Oranje
Tommy vertelt ook zijn eigen vluchtelingenverhaal. Na de Arabische lente werd in Egypte blijven te gevaarlijk voor hem. Zijn plan was naar een van de Caraïbische eilanden te gaan omdat hij daar geen visum voor nodig had. Maar dat ging niet door. Zweden stond als tweede op zijn lijstje, maar daar kreeg hij geen visum voor. Dan maar Turkije, was de conclusie. Maar die nacht droomde hij dat hij naar Nederland moest gaan. Zijn moeder was niet verbaasd. Als jochie van vier juichte hij al als het Nederlandse voetbalteam een doelpunt maakte. Vanwege Ruud Gullit. Het is niet zomaar een verhaaltje. Hij laat een foto zien van hemzelf als tienjarig jochie waar op hij met trots een Oranje-voetbalshirtje draagt. Dus het werd Nederland.
Storyteller Tommy en enkele gasten aan boord van boot Hedir
Een nieuwe start
We varen verder door de prachtige grachten van Amsterdam. We horen over de historie en zien de mensen op terrassen langs het water genieten van het heerlijke voorjaarsweer. En ik realiseer me weer wat een geluk ik heb in dit land geboren en getogen te zijn. Vrijheid, voorspoed, vrede, kansen…
Genieten van het mooie weer langs de Amsterdamse grachten
Tommy vertelt verder over zijn trauma’s. En over slapeloze nachten en nachtmerries maar ook over het volgen van dromen. Over de humor inzien van nare en rare dingen die gebeuren. En over negatieve gebeurtenissen in iets positiefs veranderen. Daarover gaat ook zijn boek ‘12 Dagen’ dat in september uitkomt. De titel slaat op de eerste twaalf dagen in Nederland. Hij dacht vrijheid gevonden te hebben maar zat bijna twee weken vast. Dat boek moet je lezen, al was het alleen al voor het hilarische verhaal over de bus die langs het vluchtelingenopvangcentrum reed waar hij enige tijd verbleef.
Tommy vertelt zijn eigen levensverhaal en dat van de stad Amsterdam
Met de Hedir door Amsterdam, voor wie eens een andere boottocht wil maken
Boek een rondvaart bij Rederij Lampedusa
En dan zijn we terug bij Mediametic. De tour had van mij veel langer mogen duren. Het was interessant, amusant, leerzaam en ook gewoon leuk.
De rondvaarten van Rederij Lampedusa zijn zeker niet alleen voor toeristen. Of eigenlijk zijn ze juist interessant voor Nederlanders. Na bijna 30 jaar in Amsterdam gewoond te hebben, hoorde ik verschillende dingen over de stad die ik niet wist. Maar het is vooral interessant om het persoonlijke verhaal van hedendaagse immigranten te horen.
Kapitein Sami van Rederij Lampedusa in Amsterdam
Op de website van Rederij Lampedusa kun je een tour boeken, met een heel gezelschap of individueel.
PS: de Oosterdoksdraaibrug van de Oosterdokskade naar de Dijksgracht is voorlopig niet in gebruik. Vanaf station Amsterdam Centraal kun je Mediametic bereiken via de De Ruijterkade en over het water bij de Piet Heinkade naar beneden.
Nog wat kussens in het bootje Hedir voor comfortabel zitten
Duurzaam op vakantie? Kies dan voor een camping. Wie wil kamperen in Trentino (Italië) heeft volop keuze aan kampeerplekken. Van chic tot basic maar altijd op een locatie die onbetaalbaar is. Hier drie opties in Val di Fiemme.
Heelijke wandelen in de eindeloze natuur van Trentino, Italie
Kamperen in Trentino
-
Rustig en kleinschalig bij camping Calvello
Wie houdt van rust kiest voor Campeggio Calvello. De ongeveer 60 plaatsen staan op het land van wat vroeger een boerderij was, omgeven voor bergen. Het is zo’n plek waar je de vogels nog hoort tjilpen als je ’s morgens wakker wordt. In de oude boerderij is een gemeenschappelijke ruimte gemaakt waar je spelletjes kunt doen als het regent. Aan de vele knusse details merk je dat er veel vrouwen werken op deze familiecamping.
Camping Calvello in Trentino, Italie
Calvello is een kleinschalige camping middenin de natuur
-
Een dorp op zich: camping Village Fiemme
Camping Village Fiemme bestaat al sinds 1950. En er zijn vaste gasten die hier al 60 jaar komen. In totaal biedt de camping 280 plekken met verschillende overnachtingsvormen. Natuurlijk is er volop ruimte voor campers en tenten, maar er zijn ook chalets en sinds 2017 ook een tiny houten hutten voor fietsers en andere trekkers. In het restaurant bestel je hier home made taart en ander lekkers. En de hond? Die mag mee! Er is zelfs een speciale douche voor honden. Vanaf de camping loop je zo de natuur is, bijvoorbeeld om paddenstoelen te zoeken.
Houten chalet op camping Village Fiemme in Trentino, Italie
Omgeven door groen op camping Village Fiemme in Trentino
-
Ook ideaal voor kinderen: camping Valleverde
Wie ooit al eens op camping Valleverde was, zal opkijken. Het restaurant is vergroot en vernieuwd en er is tegenwoordig een wellnessruimte met Turkse sauna, infrarood sauna en bubbelbad. Wie even net als thuis een privé-douche wil, kan tegenwoordig een design doucheruimte afhuren. En speciaal voor kinderen is er een doucheruimte in miniformaat. Wat gebleven is, is de rust en de prachtige locatie middenin het groen.
Een fleurig welkom bij camping Valleverde in Trentino, Italie
MEER TRENTINO
Trentino is een perfecte bestemming voor een duurzame vakantie. Je kunt er wandelen in jouw favoriete decor. Of dat nou groenen bossen zijn of bergtoppen waar bijna niets groeit. En het is een goede bestemming voor biologisch eten.
De Bourgogne kent vrijwel iedereen van de goede wijnen die er gemaakt worden. Maar het blijkt ook een fantastisch fietsgebied met glooiende heuvels vol wijngaarden en vlakke fietspaden waar ooit treinrails lagen. Een gemoedelijk dorpje met goede restaurants is nooit ver weg. Een lekker Bourgondische, maar ook duurzame bestemming.
Beaune is een mooi beginpunt voor een fietsvakantie in de Bourgogne
We hebben ons verfietst, aldus vriendin Chantal die me gezelschap houdt deze trip. Verfietsen, een prachtig woord, dat houden we er in! Het begint dus goed. We gingen nog even het centrum van Beaune in op onze eerste fietsdag want het Hôtel Dieu is een bezienswaardigheid die je niet mag missen. Het flamboyante oude ziekenhuis met de prachtig gekleurde dakpannen was van 1443 tot 1971 in gebruik. Mooi om door die eeuwen van historie te dwalen. Nu we toch in Beaune zijn, verkennen we gelijk de twee kilometer lange oude stadsmuren met stoere bastions, schattige middeleeuwse straten en de imposante kathedraal Notre Dame.
Hôtel Dieu, het flamboyante oude ziekenhuis in Beaune
Een van de ziekenzalen in Hôtel Dieu in Beaune
Wandelen over de oude muren van Beane, Bourgogne
Maar afijn, we komen om te fietsen en de eigenaren van het sfeervolle Hotel Le Home waar we logeerden hadden keurig uitgelegd hoe we bij het begin van La Voie des Vignes moesten komen. Maar wel vanaf het hotel en niet vanuit het centrum. Een eerste verdwaalmomentje. En een goed moment om het schoolfrans op te halen en de weg te vragen.
Vintage badkamer in het cosy hotel La Home in Beaune
We hebben ons ‘verfietst’ en dus komt de kaart met de fietsroute goed van pas
Wijnen van de Bourgogne
La Voie des Vignes is een 22 kilometer lange fietsroute dwars door de beroemdste wijngaarden en dorpen van de Bourgogne. In de met gestapelde stenen ommuurde wijngaarden is volop werk te verrichten. Voor ons ook trouwens, want de wijndorpen van de Bourgogne liggen op hellingen en dat betekent enkele venijnige klimpartijtjes. Gevolgd door heerlijk ontspannende afdalingen over bijna verlaten wegen. Klinkende namen verschijnen op toegangsborden bij dorpen opgetrokken uit vriendelijk geel gesteente: Volnay, Meursault, Puligny Montrachet… Ze doen ons het water in de mond lopen.
Fietsen langs de La Voie des Vignes in de Bourgogne
Mooie pandjes langs de fietsroute in de Bourgogne
Voie des Vignes naar Santenay
En dat is goed want aan het eind van de Voie des Vignes ligt Santenay met het prachtige wijnhuis van Prosper Maufoux. Een voormalig notaris besloot in 1860 zijn hart te volgen en van wijn zijn nieuwe werk te maken. Geregeld zijn er rondleidingen door de wijngaarden plus een kijkje in de kelders waar houten vaten met het kostbare vocht liggen opgeslagen. Gevolgd door een proeverij met specialiteiten van de Bourgogne in de wijnkelder. Wij mogen bij uitzondering aanschuiven aan een prachtig gedekte tafel in het huis waar François de uit de kelder geselecteerde flessen opent en Pascale (een schat van een vrouw die ooit getrouwd was met iemand van de vierde generatie Maufoux) ons een heerlijke lunch voor zet. We beginnen met een typisch specialiteit van de Bourgogne, de gougeres, een soort uit de kluiten gewassen soesje met kaas. Daarna volgt onder meer koude meiraapsoep en een dessert van aardbeien en ijs van peperkoek.
Het schattige pleintje van wijndorp Santenay in de Bourgogne
Lunchen bij wijnhuis Prosper Maufoux in Santenay.
Voie Verte richting Chalon sur Saône
Twee uur later wijst François ons het begin van onze nieuwe route, de Voie Verte richting Chalon sur Saône. Nu begint het ontspannen fietsen langs het Canal du Centre, volledig vlak alhoewel een pittig briesje uit de verkeerde hoek de benen toch aan het werk zet. Eindeloze velden met koolzaad staan in bloei. We zien een enkele fietser, een handvol wandelaars er skateboarders maar verder hebben we het pad voor onszelf. We passeren boten die geregeld moeten stoppen bij alweer een sluis terwijl wij lekker door kachelen. Bij Chalon sur Saône blijkt Google maps onmisbaar want daar switchen we van de ene Voie Verte naar de andere en dat gaat via een opeenvolging van links- en rechtsafjes door de buitenwijken van de stad.
Vlakke fietsroute langs het water in de Bougogne
Even terug in de tijd in de wijngaarden van de Bourgogne
Bourgogne: B&B Moulin Madame
En dan opeens is daar Givry met aan de rechterzijde van het fietspad Moulin Madame, de B&B voor de nacht. Mijn koffertje is door de fietsverhuurder gebracht en staat al klaar in de rode kamer (die van Chantal in de oranje). Het blijkt een zeer royale kamer met een dieprode muur, een openhaard en een houten balkenplafond. Het diner wordt beneden geserveerd, aan een soort kasteeltafel. Het aperitief is een heerlijk glas Bourgogne Aligoté. Na het eten beklim ik de unieke houten trap en plof in bed. Wat een fantastische eerste fietsdag.
Bestemming bereikt: hotel Moulin Madame
Adellijk logeren na een dag fietsen bij B&B Moulin Madame
Regen in de Bourgogne
Regen, regen, regen, dat was de voorspelling voor de volgende dag en helaas die voorspelling komt uit. We zien vooral de binnenkant van onze capuchons maar proberen zo nu en dan opzij te kijken want het landschap is verbluffend mooi. Veel weilanden en zo nu en dan een wijngaard. Het fietspad is geregeld overkapt met bomen in hun frisse, lentegroene tooi. We proberen de enorme slakken op het fietspad te ontwijken en genieten ondanks het weer van het niet aflatende getsjilp van vele vogels.
Yep, soms komt de regen met bakken uit de hemel in de Bourgogne
Mooie fietspaden onder de bomen in de Bourgogne
De kleurrijke lappendeken van de Bourgogne
Struinen door kasteel Cormatin
Kasteel Cormatin is een heerlijke stop en niet alleen omdat we er even kunnen ontsnappen aan de regen. Het kasteel kent een lange historie en de inrichting is overdadig en kitsch. De rondleiding biedt een indringend kijkje in het leven van vroegere bewoners. Ze hadden vreemde gewoontes, de slaapkamer was een soort publieke ruimte waar iedereen zonder kloppen binnenliep en er werd zelfs gegeten. Naast de slaapkamer ligt een klein kamertje en dat was de privéruimte waar bewoners zich even onbespied konden terugtrekken. Bijzonder is ook het rariteitenkabinet, een kamer vol opmerkelijke objecten als opgezette krokodilletjes en schildpadden waarmee de eigenaren bezoekers wilden imponeren.
Het kasteel van Cormatin, tijd om even van de fiets te stappen
Fietsen in de Bourgogne betekent ook afstappen, bij het kasteel Cormatin bijvoorbeeld
Verrassing: dit is Cluny
De laatste 14 kilometer naar onze stop voor de nacht hebben we het eigenlijk wel gehad met de regen. Maar voor we chagrijnig kunnen worden, is daar Cluny, en wat een aangename verrassing is dat. Een prachtige, kleurrijke stad met een enorme abdij. Die gaan we later verkennen, maar eerst een warme douche in gîte Clos de Abbaye en een setje droge kleding.
Fietsen door de mooie straten van Cluny, Bourgogne
Zaterdagmarkt in Cluny
Wat een verrassing, op het plein tussen onze gezellige gîte en de abdij is ’s zaterdags een markt. Het is dat we nog moeten fietsen, anders had ik zeker enkele artisjokken gekocht. Ze zijn zo groot als volleyballen. In plaats daarvan lopen we door naar de indrukwekkende abdij voor een audiotour. Cluny is met de vele kerken, opgravingen, een gezellige winkelstraat met patisserieën en winkeltjes met lokale producten eigenlijk een stad waar je een hele dag wilt blijven. Nog een petit café dan, want voor de eerste kilometers tot aan de beroemde Tunnel du Bois Clair hebben we wel wat extra cafeïne nodig.
De abdij is een van de bezienswaardigheden van Cluny
De galerij in Cluny, een van de knusse stadjes van de Bourgogne
Op weg naar Mâcon
Het zijn opnieuw pittige hellinkjes. Waar is een e-bike als je er een nodig hebt? Maar het landschap is alweer betoverend. Zeker als, heel verrassend, de zon toch even doorbreekt. En dan is er een tunnel, ruim anderhalve kilometer lang en erg frisjes. In de winter is de tunnel gesloten om de daar levende vleermuizen te beschermen. Na de tunnel zijn de heuvels verleden tijd. Of eigenlijk zijn ze er wel maar we rijden vrijwel continu heuveltje af.
Mooie pandjes langs de fietsroute in de Bourgogne
Fietsen langs wijndorpen en kastelen in de Bourgogne, Frankrijk
Na een tunnel is er weer daglicht: fietsen in de Bourgogne
Benen strekken aan het water
Verrassend snel arriveren we in Mâcon, de meest zuidelijk gelegen grote stad van de Bourgogne. Bij de kathedraal van St. Pierre horen we muziek. Tegenover de kerk ligt het stadhuis waar op zaterdag aan de lopende band trouwerijen zijn. Eén bruidspaar laat via vuurwerk en muziek aan ongeveer de hele stad weten dat ze officieel ‘ja, ik wil’ gezegd hebben. En dat op z’n Frans natuurlijk. Wij slenteren door naar de Saône. Op een terras aan het water naast de Jardin Romantique is het genieten van de vissers en de voorbij varende bootjes. Iets verderop ligt de indrukwekkende pont Saint Laurent, de brug met twaalf bogen. We snappen inmiddels hoe veelomvattend het Bourgondische leven is.
Relaxt fietsen in de stad Macon, Bourgogne
Pasgetrouwd stel in de stad Macon, Bourgogne
Mâcon en verder
Mâcon, aan de rivier de Saône, is het startpunt van nog een fietsroute, de Voie Bleue, want gelegen langs het water. Het is ongeveer 35 kilometer fietsen naar Tournus, beroemd vanwege de kathedraal. Wij overnachten zo’n 10 kilometer voor Tournus bij een zeer landelijk gelegen gîte, Le Moulin de Peroline in Montbellet. In de familiesuite met twee kamers klinkt op de achtergrond onafgebroken het rustgevende geluid van de watermolen. De eigenaar is zo aardig ons naar het restaurant voor die avond te brengen, zodat we niet (het is inmiddels weer gaan regenen) doorweekt aankomen voor het diner. De uitbaters van restaurant La Chaumiere weten wat goed eten is. De presentatie is trouwens ook een feestje, dankzij allerlei bloemetjes lijken de borden op eetbare lentetuinen.
De kleurrijke huizen van Macon in het zuiden van de Bourgogne
Met de trein naar de Bourgogne
Een heerlijk comfortabele manier om naar de Bourgogne te reizen is met de trein. Ga met de Thalys naar Parijs en vandaar verder met regionale treinen of de TGV.
Er is weinig Hollandser dan een polderlandschap met molens. De Beemster en de Schermer in Noord-Holland waren grote meren tot ze werden drooggelegd. Maar met behoud van smalle slootjes. En daar is het fijn varen! Op naar de Eilandspolder.
Wat een rust, met een kilometer of zes per uur varen door de polders
“In laagveengebieden moet je altijd aan de noordoostkant van de sloot gaan varen. Vanwege de wind en de stroming in de sloten is dat de diepste kant. Anders loop je geheid een keer vast”, verklaart schipper Piet zijn keuze om aan de linkerkant van de sloot te varen. Piet van Marle verzorgt rondvaarten door de polders van het land van Leeghwater. Zijn boot ligt in De Rijp. Dat is ook het geboortedorp van Jan Leeghwater, de man die in de eerste helft van de 17de eeuw verantwoordelijk was voor vele inpolderingsprojecten. Leeghwater noemde de Rijp het mooiste dorp van Nederland. Het was in zijn tijd ook een zeer welvarend dorp. Dat mede dankzij de walvis- en haringvangst. Nog altijd is De Rijp een heel aantrekkelijke plaatsje met oude huizen en een statig raadhuis dat mede door Leeghwater ontworpen is.
De Rijp in Noord-Holland waar Jan Leeghwater woonde
Tijdens de bootexcursie varen we door vele smalle slootjes
Varen door de Eilandspolder
Ons vaargebied voor vandaag is de Eilandspolder. Het is een wirwar van slootjes en eilandjes die ingeklemd liggen tussen de Schermer en de Beemster. Die twee polders ontstonden dankzij de ideeën van Leeghwater. Met een ingenieus systeem van vele molens werd het gebied drooggemalen. Zo werd het mogelijk om tot wel vier meter onder NAP te wonen en te werken. De Schermer en de Beemster vormen nu samen met de daartussen gelegen Eilandspolder een prachtig gebied voor natuurliefhebbers. Wandelend, fietsend of per boot maak je kennis met het bijzondere landschap dat ontstond na de drooglegging.
Het dorpje Graft in Noord-Holland
Privé-eilandjes in de polder
“Laagveen zoals dit hoort weids te zijn”, doceert Piet, die behalve schipper ook aardrijkskundeleraar is. “Dat je hier toch zo nu en dan eilandjes met bomen ziet, komt doordat ze in handen zijn van particulieren. Tot de jaren ’60 werd het op water veroverde land gebruikt voor grove tuinbouw zoals aardappelen, winterpeen e.d. Toen de industrie in de Zaanstreek opkwam, trokken veel boeren weg: er viel daar meer geld te verdienen. De eilandjes werden vaak gekocht door Amsterdammers die graag een stukje land wilden om te recreëren.” Piet heeft zelf ook zo’n eilandje weten te bemachtigen, een oase van rust. Hij neemt er geregeld groepen mee naartoe voor een barbecue.
Wat een rust, met een kilometer of zes per uur varen door de Eilandspolder
Rondvaart door Hollandse polders
Voor de rondvaart hebben we de keuze. Of een stukje De Gouw op en dan naar links richting Driehuizen of verder naar het noorden naar Schermerhorn waar nog een prachtige molendriegang te zien is. Wie niet kan kiezen, boekt gewoon een dubbele toer. Welke route je ook kiest, je wordt in het voorjaar altijd begeleid door vogels. In het gebied geldt een maaiverbod tot 15 juni zodat weidevogels rustig kunnen broeden.
Een eend in de polders van Noord-Holland
Een zwaan in de Eilandspolder, Noord-Holland
In de Eilandspolder leven ook lepelaars
Dankzij Piet en zijn kennis van het landschap weet zelfs een leek na verloop van tijd het verschil tussen de Canadese, de grauwe en de Nijlgans en herken je de kiekendief, de karekiet, de grutto (“als ik die hoor, is het voor mij lente, aldus Piet”) en de kleine rietzanger (die bij vertrek uit Afrika 24 gram weegt en bij aankomst in Nederland nog slechts 14 gram). De gierzwaluw is volgens Piet de meest betrouwbare weerman. Als deze ‘s avonds hoog vliegt dan wordt het de volgende dag mooi weer. Net als je denkt alle vogels gezien te hebben, vliegt er een lepelaar voorbij. Die leven er dus ook.
Er zijn meer mensen die graag varen in de Eilandspolder
Er als de pinken bij zijn
De vogels met jongen zijn niet alleen druk met het grootbrengen van hun kroost maar ook met het wegjagen van vijanden als de kiekendief. Een boot met mensen beschouwen ze ook als potentiële vijand. Eerst proberen ze je weg te lokken van het nest. Gaat dat niet snel genoeg dan scheren ze met veel kabaal laag over.
Zo bang als de vogels zijn voor de indringers in een boot, zo nieuwsgierig zijn de pinken. De jonge koeien rennen direct naar de waterkant om te checken wie er langs vaart. Vandaar natuurlijk die uitdrukking ‘er als de pinken bij zijn’.
Pinken kijken nieuwsgierig naar de indringers in hun polder
Lekker Hollands landschap in de Eilandspolder
We zijn niet de enigen die genieten van deze mooie dag
De molens van Schermerhorn
Schermerhorn komt in zicht. De 52 molens in de Schermer polder waren zo effectief dat de hele fase van stoombemaling werd overgeslagen. Pas in 1928 werd begonnen met elektrisch droogmalen met bijvoorbeeld het Julianagemaal en werden de molens overbodig. Elf ervan zijn gelukkig bewaard gebleven. Bij Schermerhorn is ook het Molenmuseum dat een kijkje biedt in de woon- en werkomstandigheden van de molenaar en de werking van de molens. Zigzaggend tuft Piet met gepaste snelheid van vijf à zes kilometer per uur om het kwetsbare veenlandschap niet te beschadigen richting het lintdorp Grootschermer.
De molens in De Schermer, het polderlandschap van Noord-Holland
Varen langs de molens in De Schermer
Het Schermer poldergemaal Juliana
Eilandspolder: kunst vanaf het water
Hier bewonder je de beelden van kunstenaar Nic Jonk vanaf het water. De Rijp en buurdorp Graft hebben altijd veel kunstenaars aangetrokken. Piet maakt op verzoek een stop bij Galerie De Eilandspolder waar de vaak grappige beelden van kunstenares Elly Hoek-de Reus en anderen te koop zijn. Meer geïnteresseerd in biologische tuinbouw of veeteelt? Piet kent ook bij dergelijke bedrijven mensen en een stop is altijd in te lassen. Dat is zo leuk van deze rondvaarten. Bijna alles is mogelijk en Piet heeft overal een verhaal bij, of het nou gaat om het landschap, de geschiedenis of de huidige dorpsbewoners van het gebied. Na een tocht die veel langer duurde dan eigenlijk de bedoeling was, nemen we afscheid van een goede bekende in plaats van van de schipper die we enkele uren geleden voor het eerst ontmoet hebben.
Genieten van kunst in Graft tijdens het varen door de Eilandspolder
Fietsen door oer-Hollands landschap
Van dit oer-Hollandse landschap kun je haast geen genoeg krijgen. Dus stap ik op de fiets om de polders ook op een andere manier te ontdekken. Hoe bijzonder het gebied is blijkt wel uit de erkenning door UNESCO van De Beemster als monument van techniek en landschapskunst uit de Gouden Eeuw. De Beemster was de eerste polder die onder toezicht van Leeghwater werd gerealiseerd. Is de Eilandspolder vooral een ratjetoe van stukjes land en grillige slootjes, de Beemster bestaat uit keurige rechthoekige stukken land met kaarsrechte sloten.
Fietsen in de polder-natuur van Noord-Holland
Indrukwekkende stolpboerderijen
In dat landschap staan de indrukwekkende stolpboerdijen, bijna vierkante bouwwerken met piramidevormige daken. In de boerderij leefden mensen en vee en er was plaats voor de opslag van hooi en een dorsvloer, allemaal onder een dak. De rijke Amsterdamse handelslieden die het geld voor de inpoldering bijeengebracht hadden, lieten vaak een stadse variant van de boerderij bouwen waar zij in de zomermaanden verbleven. High society in de polder.
Prachtige boerderijen in het noordhollandse polderlandschap
Fietsroute door de polders
Fietsend over dijken passeer je mooie oude dorpjes als Stompetoren, Driehuizen en Middenbeemster waar de schrijfsters Betje Wolff en Aagje Deken vandaan kwamen. In Middenbeemster zie ik voor het raadhuis een standbeeld van Jan Leeghwater, de man die zo belangrijk geweest is voor de ontwikkeling van dit Hollandse polderlandschap. Tijd voor een pauze, bijvoorbeeld bij De Kosterij of restaurant Alles met Liefde. Beide werken veel met biologische producten uit de regio.
De Schermer, poldergebied in Noord-Holland
Tuinieren in de polders van Noord-Holland
Ook varen en fietsen door de polders?
- Piet van Marle neemt groepen van minimaal 6 en maximaal 20 mensen mee. Bij grotere groepen varen bevriende collega’s mee. Je vaart als groep altijd alleen, dus kleine groepen worden niet aangevuld met andere gasten. Anderhalf uur varen kost vanaf 8 euro p.p. Een boottocht is eventueel te combineren met een barbecue, een fiets- of autosteptocht of kanovaren. Meer informatie: www.rondvaarteilandspolder.nl.
- Er bestaat een Leeghwater fietsroute van 47 kilometer, eventueel te splitsen in twee routes van 28 km (door De Beemster) en 32 km (De Schermer). De route is te volgens via knooppunten of de speciale Leehgwater bordjes. bij de VVV in De Rijp is een brochure over de route te koop.
De molens in De Schermer werden gebruikt om het water weg te pompen
Slapen in de polder
- Langer genieten van dit landschap? B&B Het Pakhuys in Graft-De Rijp is een heerlijk, persoonlijk alternatief voor een hotel. De zes kamers van B&B Het Pakhuys zijn ondergebracht in een gerenoveerd rijksmonument in het centrum van het dorpje De Rijp. Bij mooi weer ontbijt je op het terras aan het water.
MEER DAGJES UIT/WEEKENDJES WEG
Plannen voor een weekendje weg? Een stedentrip Rotterdam is altijd leuk. Dit zijn de leukste duurzame hotspots in Rotterdam.
Frietje met een view in Rotterdam
Ook leuk: een middag wilde kruiden plukken en met je wildpluk-oogst zelf lekkere dingen bereiden. Je kunt bijvoorbeeld wildplukken in Amsterdam-Noord.
Kleefkruid groeit hier volop, je hebt zo een handvol
Namen of Namur (België) is een perfecte bestemming voor een duurzaam weekendje-weg. Het ligt dichtbij Nederland en je vindt er volop tweedehands- en vintagewinkels. Lekker ‘groen’ en heel erg leuk, dat hergebruiken en zoeken naar unieke spullen. 7 Tips voor een duurzame stedentrip.
Iedere zondagochtend rommelmarkt langs de Maas in Namen
Vintage en verzamelwoede
Belgen staan bekend om hun verzamelwoede. Misschien zijn er wel de meeste verzamelaars per km2 van de wereld, leer ik van mijn gids in Namen. Onze zuiderburen blinken bovendien uit vanwege hun goede smaak én het combineren van stukken uit verschillende periodes. Het zuiden schijnt wat traditioneler te zijn dan het noorden van het land. Maar in Namen is voor iedereen wel iets moois te vinden.
Winkelen in de tweedehands winkels van Namen
1. Koffie & Kopen bij Art salon
Namen is een stad waarvoor je een beetje je best moet doen. Het heeft niet die instant-charme van steden als Luik, Brugge en Gent, om maar een paar Belgische toppers te noemen. Maar een beetje moeite doen is ook wel eens leuk. En des te fijner als je dan koffie of iets anders drinkt bij een trouvaille als Art Salon, een bar in Rue de la Croix 39 waar bijna alle vintage meubelen waarop en waaraan je zit ook te koop zijn.
Koffie, kijken en kopen bij café Art Salon in Namen
Vrijwel alles wat je ziet bij café Art Salon is ook te koop
2. Vintagewinkel: Vinyl en meer
Natuurlijk zijn ook in Namen (of Namur) de standaard bezienswaardigheden als de kerk, het marktplein met stadhuis en andere knusse stadspleintjes vol terrassen. Ook zijn er her en der huizen met bijzonder mooie art deco gevels. Een kwestie van opletten dus.
Duurzame stedentrip Namen, Belgie
En dan sta ik opeens voor platenwinkel Ramd’Âm aan de Rue des Carmes 52. Met vinylplaten maar ook cd’s en boeken. Dit is een snoepwinkel voor muziekliefhebbers. Voorin de winkel staat een bijzondere machine gemaakt door de grootvader van de eigenaren. Vraag vooral even uitleg daarover aan de twee neven Simon en Jérémy Arnould. De twee organiseren ook geregeld evenementen, met mooi weer zijn er zelfs mini-concerten in de tuin.
LP’s en ander vinyl scoren bij platenwinkel Ramd’Am
3. Vintagestijl kleding- en schoenenwinkel
Niet alle vintage is oud, zo blijkt bij Un p’tit coin de parapluie in de Rue des Carmes 15. Het lijkt allemaal tweedehands vintage maar het is vooral heel veel moois in vintagestijl. Op zich heel handig, want des te groter dat die leuke schoenen of jurk ook in jouw maat verkrijgbaar zijn. Maar eerlijk is eerlijk, het is wel minder duurzaam.
Vintage look maar spiksplinternieuwe schoenen bij Un p’tit coin de parapluie
Un p’tit coin de parapluie in Namen
4. Tweedehands bij Ravik Boutik
Het ligt een beetje buiten het centrum (Boulevard d’Herbatte 8, aan de andere kant van het spoor) maar voor echte snuffelaars is Ravik Boutik een paradijsje. Dit is zo’n traditionele tweedehandswinkel waar je gebruikte meubels, keukengerei, serviezen, boeken en lp’s en veel meer vindt. Uitgestald in grote hallen. En er is iedere dag wel iets nieuws te vinden want dagelijks zijn er zes vrachtwagens op pad om goederen op te halen. Eens per maand kunnen mensen naar de winkel komen met kapotte spullen. Vrijwilligers proberen het te repareren terwijl jij in Repair Café koffie drinkt.
Maar bij Ravik geven ze ook meubels een tweede leven in de houtfabriek waar nieuwe meubels gemaakt worden van delen van oude meubels. Een mooi voorbeeld van circulaire economie. Deze up-scale eco-meubels worden verkocht bij Madame Ravik in Saint-Servais, net buiten Namen.
Loodsen vol tweedehands spullen bij Ravik Boutik in Namen
Servies en tweedehands curiosa bij Ravik Boutik
5. Antiek en curiosa in Namen
Schuin tegenover Ravik Boutik vind je Depot Vide Maison, met mooie antieke vondsten en hebbedingen. Dit is zo’n winkel waar je lekker kunt grasduinen en opeens bij de kassa staat met een voorwerp waarvan je eigenlijk niet eens weet wat het is. Laat staan dat je ooit bedacht had dat je het wilde hebben. Maar juist dat zijn mooie herinneringen aan een bezoek aan een stad.
Antiek en curiosa bij Depot Vide Maison in Namen
6. Concept store Insolite n’Co
Terug naar het centrum waar Concept store Insolite n’Co in de Rue du Collège 2 een niet te missen adres is. Een grote winkel vol prachtige tweedehands meubels en objecten. En dat alles in verschillende stijlen, van lekker kneuterige vintage tot industrieel. Ik heb even spijt dat ik met de trein ben, in dit soort gevallen mis je een auto waarvan je de kofferbak kunt volladen.
Tweedehands concept store Insolite n’Co in Namen, Belgie
7. Brocante in de buitenlucht
Iedere zondag is er Brocante de Jambes op de kade langs de Maas met uitzicht op de citadel aan de overzijde. Het is een kleinschalige en knusse rommelmarkt met (hobby-)handelaren die oud spul de deur uit doen voor kleine prijsjes. Na een bezoekje hier ga je naar huis met een tweedehands jasje voor vijf euro, wat bijzondere glaasjes voor 50 cent of iets anders. Via de Pont de Jambes loop je naar de Citadel voor een mooi uitzicht over de stad en vandaar weer het centrum in.
Koopjes scoren op de rommelmarkt op zondagochtend in Namen
De Citadel van Namen torent boven de stad uit
MEER BELGIE
- Nog zo’n stad die niet in ieders top vijf van Belgische steden staat is Mechelen. Maar ook dit is een verrassend mooie en gezellige stad.
- Niet alleen in Namen is een goede duurzame winkelstad, Antwerpen is dat ook. Dit zijn de leukste tweedehands en vintagewinkels in Antwerpen.
Het marktplein in Mechelen
Ik was al eerder in Wallonië (België) en verzamelde toen deze tips voor Namen.
De brug naar de Citadel van Namen
Er zijn lieflijk glooiende groene Alpen maar ook venijnig scherpe grijze Dolomieten, Trentino biedt alles wat een liefhebber van bergen wenst. Dankzij enkele skiliften die ook zomers open zijn, kan iedereen naar het dak van Italië.
Wandelen in Trentino. Een rondje in Val Venegia kost ongeveer vierenhalf uur
Dat het er groen is, ziet iedereen. Maar dat er 60 miljoen(!) bomen staan, is toch nog een verrassende mededeling. Wat zal ik een schone lucht inademen de komende dagen in Val di Fiemme, een van de valleien in Trentino, Italië. Het is een regio met een wat verwarrende naam. Trentino ligt in Süd-Tirol. Dat klinkt Duits, Oostenrijks of Zwitsers maar Zuid-Tirol ligt toch echt in het noorden van Italië.
De Stradivarius violen
De claim to fame van Val di Fiemme is Picea Abies. Dit is een fijnspar. En dat gaat het vooral om de bomen die uiterst traag op de noordhellingen groeien. Juist dát hout is uitermate geschikt voor het maken van bijvoorbeeld piano’s, gitaren en violen. De beroemde 17de eeuwse vioolbouwer Antonio Stradivarius kwam hier al hout halen voor zijn violen.
Van het hout van de Picea Abies in Val di Fiemme worden violen gemaakt
Hout met een pittig prijskaartje
Parkranger Giulio, pet, overhemd met versiering, bergschoenen en een serieuze pet met daaronder een lachend gezicht met blauwgrijze ogen, geeft uitleg over het muzikale hout en laat zien waar het opgeslagen ligt. De bomen groeien tussen 1500 en 2000 meter hoogte en de winters duren hier lang. Daardoor groeien de sparren langzaam en zijn ze compact. Dat maakt dat ze goed geluid resoneren. Muziekinstrumentmakers hebben goed geld over voor zo’n uniek plankje. Normaal hout uit de regio kost zo’n 500 euro per kubieke meter, dit hout brengt ongeveer 35.000 euro op.
Paneveggio Pale di San-Martino is een van de natuurparken in Trentino
Wandelen in Paneveggio
Niet ver van de opslagplaats ligt het Paneveggio visitor center. Daar krijg je uitleg over de planten, bomen en dieren in de regio. Dan is het tijd om het park zelf te gaan ontdekken. Een mooie wandeling loopt via een hangbrug over een waterval. Dat is goed voor een indrukwekkend geluid, dat water dat in etappes naar beneden komt denderen. Een andere optie is om vlak achter het centrum de trap naar beneden te nemen. Het pad leidt naar een hertenpark en een weide waar ezels staan.
Wandelen of mountainbiken in natuurpark Paneveggio Pale di San-Martino in Trentino
Een oud stationsgebouw bij natuurpark Paneveggio Pale di San-Martino in Trentino
Echte liefde in natuurpark Paneveggio Pale di San-Martino in Trentino
Verken Val di Fiemme
Val di Fiemme is 34 kilometer lang en de mensen die er wonen zijn verdeeld over 11 dorpen. Cavalese is de grootste en het is een pláátje. Er zijn pastelkleurige huizen, smalle straten die licht stijgen of dalen en hier en daar spot ik een muurschildering. Geen moderne graffiti maar werken die terug gaan tot de middeleeuwen. Net als enkele andere plaatsjes in de vallei is ook het centrum van Cavalese autovrij in de zomer.
Cavalese is een van de 11 dorpen in Val di Fiemme, Trentino
Mooie details op huizen in Cavalese, Val di Fiemme
Adem kunst: RespirArt
Maar, hoe mooi ook, in deze omgeving wil ik toch liever de natuur in. Bijvoorbeeld naar RespirArt, wat zoiets als Adem Kunst betekent. Dit hoogste kunstpark ter wereld ligt tussen 2000 en 2200 meter hoogte op de hellingen van een skigebied. Skiliften maken de wereld over het algemeen niet mooier. Vandaar dat kunstenaar Marco Nones iets terug wilde doen. Hij begon heel bescheiden met enkele landschapskunstwerken. Dat groeide uit tot een parcours van drie kilometer. Het pad leidt langs ongeveer 20 werken van Nones en andere kunstenaars van over de hele wereld. Het gebied is met de Agnello skilift vanuit Pampeago te bereiken, ook zomers. Dan zijn er ook geregeld concerten in het bergtheater.
Kunst in de natuur in Val di Fiemme: de Respirart route
Kunst ademen tijden het wandelen: Respirart
De UNESCO-bergen van Trentino
Dan verruil ik de groene, glooiende bergen van Val di Fiemme voor de stoere, grijze Dolomieten in Val Venegia. Onderweg passer ik de Port Buso dam. Dit is een machtig bouwwerk waar water opgeslagen wordt. En dan zie ik ze, de lichtgrijze Dolomieten. Eerder noemde iemand ze al het goud van Trentino. UNESCO zette ze op de World Heritage List. Dat is veelbelovend.
De Port Buso dam, een machtig bouwwerk voor het reguleren van water
Wandeln over de machtige Port Buso dam, trentino
Bloemenpracht bij de Forte Busodam, Trentino, Italie
Koeienbellen als achtergrondmuziek
Parkeren kan bij Pian dei Casoni aan de weg naar Passo Valles. Vandaar wandel ik via een sprookjesachtig bos en via een tweede parkeerplaats dieper de Val Venegia in. De vallei ligt in het noorden van Natural Park Paneveggio-Pale di San Martino.
Het geluid van koeienbellen is overweldigend. En dat geldt ook voor het uitzicht. Op de voorgrond sappig groen gras en een klaterend beekje, op de achtergrond de pieken van de Dolomieten. Het is als een natuurlijk amfitheater met iedere dag een andere voorstelling, afhankelijk van het weer en het jaargetijde maar ook afhankelijk van de aanwezige mensen en dieren.
Koeien in de wei in Val Venegia
Ezels voeren in Val Venegia in Trentino, Italie
Trentino, de ‘botanische berg’
Een meanderend pad leidt langzaam naar een iets hoger gelegen berghut. De berglucht is fris en aangenaam tegelijk: koel dankzij de hoogte van 1824 meter zoals op de gevel van Malga Venegiota di Tonadico te lezen staat en aangenaam dankzij een doorbrekend zonnetje. Ik bestel een Sambuco nero, de huisgemaakte limonade van vlierbesbloesem. Heerlijk fris. Wat een plek. Van hier kun je nog verder lopen rondom de voet van de indrukwekkende Pale di San Martino.
Hiken in een decor dat nooit verveeld, Val Venegia, Trentino
Dat kan ook, de vallei Val Venegia (Trentino) per fiets verkennen
Onderweg bewonder je onder meer de pieken Mulaz, Focobon, Bureloni, Cima della Vezzana en Cimon della Pala, de meeste hoger dan 3000 meter. De tocht kost ongeveer vierenhalf uur. En als die tijd loop je in een soort natuurlijke botanische tuin met meer dan 500 plantensoorten. De vele bergbloemen vormen een kleurig tapijt. Het rondje eindigt bij een andere hut, de Malga Venegia. Wat een perfecte locatie voor een lunch met lokale specialiteiten. Polenta, tosèla kaas en porcini (paddenstoelen). Heerlijk en voedzaam. Fijn na enkele uren wandelen.
Rustpauze bij Malga Venegiota di Tonadico in Val Venegia, Trentino
Lunchen bij Malga Venegia in Val Venegia (Trentino)
Inspannend of ontspannend: Rosetta
Over hoogtepunten gesproken. Het is letterlijk het hoogste punt dat ik bereik deze reis. Maar ook wat beleving betreft kan voor mij niets tippen aan Rosetta. Zoals vaak in Trentino is er de keuze tussen inspannend en ontspannend. Moeilijk betekent van San Martino di Castrozza wandelen de berg op. De makkelijke optie betekent de lift nemen naar Colverde en vandaar de tweede lift naar Rosetta. Een derde optie is vanaf Colverde omhoog lopen, voor wie kiest voor een beetje zelf doen en een beetje gemak.
Het Pale Plateau is ook zomers met een skilift te bereiken
Ongerepte natuur op het Wandelen naar Refugio Rosetta op het Altopiano delle Pale in Trentino
Vele trekking en wandelpaden op het Pale Plateau in Trentino, Italie
Waanzinnig mooi, dat Pale plateau
Afijn, in alle gevallen kom je op 2700 meter op het Altopiano delle Pale ofwel het Pale plateau. Het lijkt een andere wereld. Grijze rotsen en puntige pieken zover je kunt kijken. Maar er zijn ook fragiele bloemetjes die stoer stand houden tussen de stenen die weinig meegeven. Dit zijn de Dolomieten op z’n mooist. Bij de lift zijn even veel wandelaars. Als eendjes lopen we achter elkaar richting Rifugio Rosetta waarna de wandelaars uitwaaieren over de bergpaden. Deze schuilplaats voor bergwandelaars en –beklimmers trotseert hier al sinds 1889 de elementen. Alhoewel de hut tijdens beide wereldoorlogen vrijwel compleet verwoest werd, is werd er toch steeds op dezelfde plek een nieuw onderkomen gebouwd. Voor 25 euro overnacht je er op een slaapzaal, voor 53 euro krijg je er een ontbijt en een diner bij.
Buona notte!
De tere natuur op het Pale plateau in Trentino, Italie
Wandelen naar Refugio Rosetta op het Pale plateau in Trentino
Refugio Rosetto op het Pale Plateau, Trentino, Italie
Het Zeeheldenkwartier is mijn favoriete wijk in Den Haag. Een beetje funky en creatief, er staan prachtige panden, het is niet té chique en zeker niet shabby. Precies goed dus. Daar checkte ik in in boutique hotel La Palowna.
Hotspot in Den Haag: ooit een bank, nu boutique hotel La Palowna
Boutique hotel La Paulowna ligt op het Anne Paulownaplein (nummer 3). Goed te bereiken met het openbaar vervoer, neem tram 1 naar het Vredespaleis. Vandaar kun je lopen. In het statige pand (een voormalig bankgebouw) zijn vijf ruime suites gemaakt. De mijne ligt op zolder, onder het cosy schuine dak. Ik voel me weer even kind; bij mijn ouders thuis had ik de hele zolder voor mezelf. Ik mis nog altijd dat heerlijke geluid van de regen op de schuine dakramen.
Thuis bij boutique hotel La Palowna in Den Haag
Biologisch ontbijt
Een voordeel van een klein hotel is vaak dat er alle aandacht is voor de gasten. Als je dat wilt. Zodra ik vertel op zoek te zijn naar leuke adresjes, krijg ik direct tips en een boekje over de wijk. Nog een reden om hier in te checken: het ontbijt. Er is een ruime keuze en de producten zijn natuurlijk, gezond en veelal biologisch. Je mag zoveel van de kaart kiezen als je wilt. Met mooi weer zit je perfect op het terras op het leukste plein van Den Haag.
Biologisch ontbijten bij boutique hotel La Palowna in Den Haag
Het leukste plein van Den Haag: het Anna Paulownaplein in de Zeeheldenbuurt
Vegetarisch en vegan eten bij Hortus
Want ja, als het om horeca gaat, dan kun je dagen doorbrengen op het Anne Paulownaplein. Onder het hotel zit het bijbehorende vegetarische restaurant Hortus. De kaart biedt een heerlijke mix van eten. Ik ben onmiddellijk verslaafd aan de vegetarische saté. Die saus!!! Ook erg lekker en verfrissend is de carpaccio van huisgerookte bietjes. Fijn om nogmaals de bevestiging te krijgen dat vegetarisch (of zelfs vegan, op verzoek) en verantwoord eten zo heerlijk is. De wijnselectie is trouwens ook erg goed.
Vegetarisch restaurant Hortus in Den Haag
Bieten-carpaccio bij vegetarisch restaurant Hortus in Den Haag
Onweerstaanbaar, de vegetarische saté bij restaurant Hortus
Boutique hotel La Palowna
- Aantal kamers: 5
- Prijs: vanaf € 135, – maar last minute kun je een leuke aanbieding treffen
- Check hier de prijzen voor jouw reisdata
- Adres: Anne Paulownaplein 3, Den Haag
- Openbaar vervoer: Vanaf treinstation Den Haag CS of HS (of zelfs vanuit Delft) neem je tram 1. Uitstappen bij halte Vredespaleis en vandaar is het nog een minuut of 5 lopen
Het Vredespaleis in Den Haag
Onbekend(er) maar zeer bemind. Dit is Mechelen! Maak kennis met trendy restaurants, funky winkels en bijzondere bezienswaardigheden. Nog een pluspunt: Mechelen is een goede bestemming voor een duurzame stedentrip want snel per trein bereikbaar (vanaf Utrecht in ongeveer 2 uur en een kwartier).
De grote Markt in Mechelen
Wat te doen in Mechelen?
De hype van street art is ook niet aan Mechelen voorbijgegaan en zo ontstond ‘Mechelen Muurt’. Nationale en internationale straatkunstenaars hebben soms enorme muren onder handen genomen en voorzien van kleurrijke murals. Een saaie straat knapt zó op van dit soort kunst. Haal een plattegrondje (of plannetje zoals de zuiderburen zeggen) bij de toeristeninformatie Visit Mechelen (Vleeshouwersstraat 6) voor de locaties en slenteren maar.
Mechelen Muurt met prachtige muurschilderingen
-
Leuk, verdwalen in Mechelen
Even de weg kwijt in Mechelen? Dat is heel goed, als je ten minste in het centrum bent want daar zijn ontzettend leuke bewegwijzeringsborden. Zo wordt verdwalen een feestje.
De leukste bewegwijzeringsborden van Mechelen
-
Skywalk op de Sint-Romboutstoren
Maar liefst 537 treden brengen je bijna 100 meter hoger en vandaar heb je een fabelachtig uitzicht over Mechelen. De beklimming van de Sint-Romboutstoren (Onder den Toren) is een kuitenbijtertje. Maar gelukkig zijn er rustmomentjes in de vorm van torenkamers. Met als hoogtepunt de uurwerkkamer met de enorme klokken (de zwaarste 8000 kilo) en het beiaardkamertje waar de beiaardier op het klavier melodietjes kan spelen.
Helemaal bovenin wacht de beloning: een prachtige skywalk, een met glas omgeven platform, voor een 360 graden view over de stad en de wijde omgeving. Prachtig, Mechelen in Madurodam-perspectief. Bij helder weer kijk je tot Antwerpen en Brussel.
Uitzicht op het orgel van de kerk vanuit de Sint Romboutstoren
Een van de verdiepingen van de Sint Romboutstoren in Mechelen
Uitzicht vanaf de Sint Romboutstoren in Mechelen
Een 16e-eeuws Bourgondisch Stadspaleis werd getransformeerd tot museum. En zie hier: het Museum Hof van Busleyden (Frederik de Merodestraat 65). Het Bourgondische is gebleven want in dit museum draait het allemaal om de Bourgondische Nederlanden, alhoewel soms wel met een 21ste eeuws tintje.
Lekker Bourgondisch bij Museum Hof van Busleyden in Mechelen
Eten & drinken in Mechelen
Het hippe restaurant Cosma (Befferstraat 24) is een van de toppers in de stad en slachtoffer van het eigen succes want het is zó populair dat je voor het diner zeker een week van tevoren moet reserveren. Cosma werkt volgens het historische model van leven, kopen en eten in de stad. Dus veel ingrediënten komen van dichtbij, zoals het ijs van de buren, de kaas van de lokale kaasmeester et cetera. Op de kaart vind je veel finger food en side dishes, zodat je zelf je gerechten kunt samenstellen. Handig voor vegans en vegetariërs, die laten gewoon vis en vlees weg en bestellen een extra groentegerecht. Cosma is trouwens ook een delicatessenwinkel, dus als je geen tafeltje meer kunt reserveren, kies dan voor take-away en zoek een picknick-plekje langs de Dijle rivier die door de hele stad meandert.
Cosma, restaurant, winkel en traiteur
Kaashandel Schockaert (IJzerenleen 28) is een kaasspecialist gevestigd in historisch pand met groene details. Dochters Anne en Sofie runnen de winkel tegenwoordig, ze zijn de vierde generatie. Want Schockaert is al meer dan 100 jaar een begrip in Mechelen. Voor niet vegans: probeer zeker de kaas met bier.
Natuurlijk verkopen ze kaas met bier in Mechelen
-
Lekker ontbijten en lunchen
Aangenaam easy going, dat vind je bij Sister Bean (Vismarkt 26). Doordeweeks ontbijt of lunch je er à la carte, in het weekend kies je van het kleurrijke buffet. Niet alles is diervriendelijk maar voor vegetariërs en veganisten is er voldoende keuze. En bij mooi weer zit je heerlijk op het terras.
Lekker eten bij restaurant Sister Bean in Mechelen
-
Trommelhoeve, biologisch ijs
Ik ben inmiddels over op plantaardig ijs, maar wie nog voor een verkoelende zuivelsnack gaat, is er in Mechelen biologisch ijs van Trommelhoeve (Vismarkt 18). Al het ijs wordt op de eigen boerderij gemaakt, zonder toevoegingen van kunstmatige troep. Naast de meer gangbare smaken zijn er ook bijzondere soorten zoals speculaas en lavendel.
Hier koop je biologische ijs van de boerderij
Bier, mij doe je er geen plezier mee, maar voor velen zijn Bier & België een perfecte combinatie. In de Middeleeuwen waren vrouwen de belangrijkste bierbrouwers, leer ik tijdens een wandeling in Mechelen. Sterker nog, in Engeland bestond tussen 1300 en 1600 het mannelijke woord brewer niet, alleen het vrouwelijke brewster. Brouwen was dus vrouwenwerk. Tot er geld mee te verdienen bleek. Toen bepaalde het gilde in Mechelen dat enkel mannen mochten brouwen.
Bier en Belgie, volgens velen een match made in heaven
Anno nu lijkt bier nog altijd meer een mannending. Maar niet voor biersommelier Sofie Vanrafelghem. Zij weet bijvoorbeeld exact te vertellen welke gerechten bij welk biertje passen, zo ontdek ik tijden een diner bij Café Belge (Grote Markt 9). Beer paring, waarom niet? Bij asperges drink je bijvoorbeeld een Affligem Blond abdijbier. Het leuke is dat Affligem een vrouwelijke brouwmeester heeft, en dat is nog altijd vrij uniek. Bij de sabayon adviseert Sofie een fruitig Boscoli biertje van brouwerij Het Anker, tegenwoordig de enige bierbrouwerij in Mechelen.
De enige overgebleven brouwerij in Mechelen: Het Anker
Winkels: duurzame hotspots in Mechelen
Voor het plezantere winkelen loop je vanaf de Grote Markt de IJzerenleen in. Het moment voor de onvermijdelijke bonbonwinkel, zoals de klassieker chocolatier Gauthier (IJzerenleen 3). Probeer daar bijvoorbeeld de halvemaantjes. Een goed moment om te vragen waar de Mechelaars hun bijnaam de Maneblussers aan te danken hebben. De IJzerenleen is sowieso een fijne straat om even doorheen te lopen. Er staan prachtige panden aan beide zijden en op zaterdag is er een markt die helemaal doorloopt tot op de Grote Markt.
Steek vervolgens de rivier de Dijle over en loop nog een stukje rechtdoor tot je de gezellige winkelstraat Onze-Lieve-Vrouwestraat kruist. Hier vind je vele unieke winkels, concept stores, retro- en designwinkels.
De IJzerenleen in Mechelen waar op zaterdag markt is
Lily (Onze-Lieve-Vrouwestraat 120, tijdens winkelrenovatie Bruul 99) is zo’n heerlijke kleding-en-meer boetiek. Want ook tassen, sieraden, schoenen… Open je geregeld de deuren van je kledingkast om dan gelijk in de ik-heb-geen-idee-wat-ik-aan-moet modus te schieten? Laat dan van tevoren weten wanneer je Lily wilt bezoeken (van ma-vr) en wat je wensen zijn en dan krijg je een uur lang een gratis styling sessie, zonder aankoopverplichting.
Winkelen bij Lily, ook voor stylingadvies
-
Fair + fashion van Supergoods
Eco en fairtrade, daarvoor ga je naar Supergoods (Onze-Lieve-Vrouwestraat 116). De werkomstandigheden van arbeiders in kledingfabrieken laat vaak te wensen over. Bij Supergoods focussen ze zich op kleding die geproduceerd is met aandacht voor mens en product. Je kunt er ook terecht voor onder meer make-up en huisverzorgingsproducten. Er zijn ook geregeld workshops voor make-upadvies, en organic huid- en haarverzorging.
Verantwoord winkelen bij Supergoods in Mechelen
Bij UMA (Onze-Lieve-Vrouwestraat 82) ontmoeten Scandinavië en België elkaar in een multimerken winkel. Hier kun je lekker combineren of eigenlijk combimeren want enkele goedgekozen stukken bij elkaar leveren altijd iets extra’s op. Eigenaresse Loesje is natuurlijk bereid je advies te geven als je zelf even geen keuze kunt maken uit het trendy aanbod.
Multimerken winkel UMA met Scandinavisch en Belgische ontwerpers
-
Veel fraais bij Vertelles
Leuke hebbedingen-winkels zijn er meer maar bij Vertelles (Onze-Lieve-Vrouwestraat 74) vind je van alles van voornamelijk Belgische ontwerpers. Ook ontwerpt de eigenaresse Elles zelf veel moois in haar atelier. Achter alle ontwerpen schuilt een verhaal, vandaar de naam Vertelles. Ooit een plant willen adopteren of ter adoptie willen aanbieden? Ook dat kan bij Vertelles. Zelf creatieve inspiratie? Volg dan een workshop.
Leuk en lokaal, de ontwerpen bij designwinkel Vertelles
Lokaal design shoppen bij Vertelles
Simple (Vismarkt 2/4), daar zie je hoe bijzonder fraai eenvoud is. Goed design heeft wat mij betreft niet veel nodig. Een paar mooie lijnen en een goedgekozen kleur is vaak alles wat nodig is om van een woonaccessoire of meubel iets meesterlijks te maken. De winkel Simple zit in een oude vismijn. Ga ook even naar de eerste verdieping waar een woonruimte is ingericht. Een lekker inspiratieplekje waar oude architectuur en moderne inrichting prachtig samenkomen.
Mooie eenvoud bij Simple in Mechelen
